“Bir gün her evde Likidgaz olacak” yazıyordu önümdeki tüp kamyonunun arkasında. Beşiktaş Likidgaz Bayii. Beşiktaş’ın dar sokaklarından Barboras’a çıkar gibi bir andan genişledi düşüncelerim. Annemin ördüğü kazağı söker gibi yürüdü gitti. Her evde birgün Likidgaz olacaksa Milangaz üretilmeyecek mi? Firma bu sloganın altında ne kadar eziliyor? Ya da tüketici vay be adamların inancına bak, azmine bak diyerek satınalma kararlarının içerisine daha mı fazla Likidgaz sıkıştırıyor? Acaba neden ayrı ayrı Milangaz ve Likidgaz bayilikleri verilmiyor? İstanbul’a gelen doğalgaz Likidgaz’ı hiç mi etkilemedi? İnsanlar doğalgazı sadece ısınmak için kullanıyor da mutfaklarına bağlatmıyor mu yoksa? Bağlatıyorsa bu sektörün geleceği ne olacak? Demirören’de çalışanların mutfağında doğalgaz olsa dahi Likidgaz ya da Milangaz mı kullanılıyor? Birgün herkesin Fenerbahçeli olacağına Fenerbahçe taraftarları ne kadar inanıyorsa Likidgaz bayileri de o kadar mı inanıyor? Galatasaray taraftarı bu gidişle hiç Fenerbahçeli kalmayacak düşüncesini Aygaz bayileri Likidgaz bayileri için mi düşünüyor? Yıldırım Demirören bu slogana Aziz Yıldırım’dan önce mi yoksa sonra mı tamam dedi? Ya da ben manyak mıyım yoksa pazarlama mı manyak? Ya da birgün baklavanın yanında 20 küçük şişe suyu ve ıslak mendil getirdiğim zaman mı manyak olacağım. Ya da tatlıyı karışık aldığım zaman mı? Yoksa hep manyak olmak için mi çabamız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder